من واقعی

این چند وقته سرم شلوغه و سال پر کاری را شروع کردم و همین باعث شد که به مرخصی اجباری برم و یه هفته چیز جدیدی توی دل نوشت هایم که همانا اینجا هست نوشته نشه

تا اینجاش که سال خوب و متفاوتی بوده و تصمیم دارم یه یادداشت متفاوت بنویسم

یه درد دل دیگه که این بار نه تنها غم انگیز و تلخ نیست و بویی از سردرگمی نداره بلکه خیلی شفاف و روشنه

من آدمی هستم که خیلی دیر توجه ام نسبت به یک چیز بر انگیخته می شه و از این نظر خیلی مواقع سرد یا پرت از ماجرا به نظرم می آم...ولی آن روی سکه وقتی است که به هر نحوی احساساتم برانگیخته می شود و آن وقت فراتر از حد معمول ولی کنترل شده در وجودم زبانه می کشد

پس نتیجه می گیریم من آدم سرد و بی احساسی نیستم 

این چند وقته در شرایط و موقعیت هایی قرار می گرفتم که فکرشو نمی کردم یه روز همچین جاهایی باشم و نتیجه اش غافلگیری شدید و طولانی مدتم شد

اوایل پس از غافلگیری ولی تازگی گاهی اوقات که در گرماگرم یک مسائله هستم از خودم می پرسم

من واقعی کدومه؟ اونی که توی خونه است و روز مرگی می کنه یا این آدم فعال؟ 

اگر اون منم پس این کیه و اگر این منم پس اون کیه؟

مدتها این فکر در ذهنم بود تا بالاخره بهار دل انگیز آمد و با نو شدن طبیعت جواب این سوال را یافتم

یادم هست که اوایل پاییز وقتی به خونه می اومدم ساعت 5 و نیم هوا تاریک تاریک بود ولی حالا به خاطر طولانی شدن روزها ساعت 5 خورشید بسیار نورانی می تابه

از خودم پرسیدم به نظرت 5 واقعی کدومه؟ اون 5 تاریک یا این 5 روشن؟

از این تشبیه خنده ام می گیرد و می فهمم که هر جفتش 5 واقعی است منتها در شرایط گوناگون عوض می شود...در حقیقت 5 واقعی و ثابت وجود ندارد

امروز یک چیز جدیدتر فهمیدم...انگار بهم وحی شد

هر گاه شک کردی واقعیت چیه ببین نظر خودت چیه...یه چیزی انتخاب کن که شیرین و خنده دار باشه 

من تحت هر شرایطی الف هستم و الف ثابتی وجود نداره

راستی دلم هم برای میم تنگ شده...اینو نوشتم یه وقت گذر ایام گرد فراموشی بر افکار من نریزه 

راستی چهارشنبه 19 فروردین هم....بی خیال بحثش طولانیه سر فرصت اگر دست دلم به نوشتن در موردش رفت می گم...موضوع پیچیده ای هست 

هنوز نتونستم کامل هضمش کنم