حقیقت همیشه تلخ

«من دغدغه دارم که این روزها در سرزمینی زندگی می‌کنم

که در آن دویدن سهم کسانی است که نمی‌رسند

و رسیدن حق کسانی است که نمی‌دوند.»

چهار سال از اولین کاغذی که به نامت قلم زدم میگذرد

کاغذی که تنها سهم من از دموکراسی بود

نمادین و واقعی هر دو بار نام تو را نوشتم

نخواندن آنچه نوشتیم

نشنیدن آنچه گفتیم

و امروز بیشتر از 800 روز از حصر آفتاب میگذرد

و حالا دوست و دشمن بیش از قبل بر حقانیت گفته هایت ایمان آورده اند

آن که دیگران را به بی بصیرتی متهم میکرد امروز مشخص شد که خودش در ابتدای لیست خواص بی بصیرت! قرار دارد

و چون کبک سر به زیر برف فرود برده

خوشحالم که حقانیتت زودتر از آنچه تصور میکردم ثابت شد