دقیقه‌ نود

تا حالا توی اوج بدحالی وبلاگ نویسی نکرده بودم که یادداشت قبلی این کارو کردم ولی سرانجامش خیلی خوب شد

با خواهرم رفتم بیرون و خلاصه خیلی بهم خوش گذشت...روزی که می تونست به معنای واقعی کلمه یه روز جهنمی بشه ولی خواست من انرژی درونی ام را به سمت مثبت بر انگیخت

کلیا خبر داغ دارم...پیش تولید سیزن 2 داره کلید می خوره ولی تو کفش بمونید

این شما و بازهم یه اپیزود دیگه از سیزن 1 

دقیقه‌ی نود

به قول فوفتالیا! ترم به دقیقه نود رسیده و دیگه هر چند تا کلاسی که بعد از این بریم می شه وقت اضافه 
با وجود این که مرتب تقویم را می بینم ولی در عمل زمان از دستم در رفته و وقتی سه شنبه 28 ام بچه های خواب گاهی ماچ و ماچ بازی راه انداختند یعنی ما داریم می ریم جا خوردم

اعصابم خورده ولی آرومم

من واقعاً دارم عوض می شم چون می خوام...حالا چون یه کمیت قابل اندازه گیری نداره فهمیدنش سخته و شاید هیچ کس جز خودم اینو نبینه

امروز پنج شنبه 24 بهمن 87 ساعت 8 و نیم صبح هست و من شبو نخوابیدم و از دیشب کلیا اعصابم خورده ولی دیگه مثل سابق کشش نمی دم و سعی می کنم به آرامش برسم

مطمئنم اینم یه حس زودگره که مختص سنمه

من شاید اعصابم بریزه بهم ولی دیگه بد نمی مونه...چون می خوام

کم کم باید یه کاری کنم که دیگه بهم نریزه 

احساس می کنم گام اولمو موفق بودم

دانشگاه هم تشکیل شد و هفته اول از ترم دوم را تموم کردم

اینم آپدیت این هفته

در جستجوی تغییرات

پنج شنبه هفته قبل می خواستم با یکی از اون مطالب دانشگاهی جات آپ کنم تا روال هفته ای یه پست را بهم زده باشم اما پشیمون شدم

یه جورایی نخواستم گرفتار دام افراط و تقریط بشم خصوصاً با اون دانشگاهی جات های واقعاً خزم که روز به روز طولانی تر می شه و حوصله سر می بره

البته خودم که خیلی کیف می کنم و کلیا بهشون می خندم  

خیالتون راحت که این یه یادداشت طول و دراز نیست و قراره وضعیت روحی خودمو توی این ده روزه اخیر بگم

همیشه شعبون...این دفعه رمضون

حقیقتاْ هیچ دوستی، بهتر از رفتار خود آدم با خودش نیست.من برای روحیه گرفتن دنبال یه منبع خارجی بودم اما چند روزیه که به صورت مستمر حس می کنم منبع لایزال انرژی خودم هستم

من خوشحالم و انرژی دارم حتی حالایی که نتیجه همه نمراتم اومده و حسادت می کنم به حمید که 5 اش 10 شده ولی نمره من زیاد نشده 

به فال نیک می گیرم و امیدوارم نمره منم زیاد بشه چرا که حس حسادت من خیلی دیر بر انگیخته می شه ولی یه جورای آروم کردنش کار سختیه...ولی من تونستم خیلی ساده آرومش کنم

بعد از چند روز نسبتاً خوب امروز حتی با وجود اعصاب خوردی ام برای ریاضی و در اوج ناراحتی و حسادت خوشحال بودم 

امیدوارم این آرامش بخش همینجوری نتایجش مثبت باشه و باعث نشه بی خیال تر از قبل بشم

می دونی چرا حس عجیبی دارم...

چون وقتی فقط مهدی و عنایت درسشون را قبول شده بودند، قبول نشدن من به چشم نمی اومد و گلی که قراره بقیه به سرشون بگیرند را منم ترم بعدی به سرم می گرفتم ولی اینجوری، حتی با وجود این که خیلی ها حتی نزدیک ترین دوستم سجاد قبول نشدن ولی احساس می کنم رسیدن به قبولی راحت تر از اونی بود که فکرشو می کردم

ولی من امید دارم که آدمی زاده افکار خویش است و من حتماً ریاضیمو قبول می شم حتی اگر قبول نشم! 

راستی بالاخره بعد از چند بار آپدیت هول هولکی آخر هفته ای الان وسط هفته دارم می نویسم

چون واقعاً احساس می کنم به نوشتن نیاز دارم

واقعاً نوشتن داروی آرامش بخش و در عین حال هیجان انگیز خوبیه

امیدوارم بتونم این هفته بیشتر از یه پست داشته باشم

منتها کفگیرم به ته دیگ خورده سریال جذاب دانشگاهی جات اپیزود جدید تولید نمی کنه الانم دارم از آرشیو این مجموعه بسیار پر مخاطب! استفاده می کنم

اینجا امید زنده است

بالاخره فصل امتحانات با همه خوبی ها و سختی هایش تموم شد تا با از بین رفتن اضطراب و بی خوابیهایم،اعصابم هم نفس راحتی بکشه

این چند وقتی که گذشت بی هیچ علت خاصی انگیزه نداشتم و افسرده شده بودم ولی حالا نه تنها به حالت عادی برگشتم بلکه جبران دوران کمبود انرژی ام را هم دارم می کنم

نمراتم تا حالا نه مثل رویاهای شیرینی اول ترمی که از سر جو گیری قبولی کشکی داشتم و نه مثل کابوسهایی که تا همین چند روز پیش داشتم شد

اینجا امید زنده است

وقتی که معصومه رفت حالم گرفته شد ولی صحبتهای پرست بهم انرژی و انگیزه داد برای انتشار سیزن بعدی داستانهای بی سر و ته این وبلاگ بی در و پیکر هم شده به دنبالش می رم

منتها با سیاست خاص خودم که یا عملی می شه و یا نمی شه که در هر دو صورت داستان مهیجی می شه

برای هر کسی مهیج نباشه برای تنها مخاطب این وبلاگ ارزش زیادی داره

خودمو می گم

اینجا امید زنده است